Uyan

Sessizliğin sonsuz bir çığlık misali sağır ediyor
Bir zamanlar şiirler fısıldardın
Hüznün hiç dinmeyen ince bir yağmur gibi üşütüyor beni

Aşk ve nefretin arasında bekliyorum
Ruhunu uyandırmak Için bir yol arıyorum
Güneş yeniden üstüne doğunca rüyalar geri verecek seni bana

Yalnızlığım sessiz bir düşman misali takip ediyor
Bir zamanlar koynumda sen vardın
Uykun hiç bitmeyen soğuk bir gece gibi korkutuyor beni

Ölüm ve hayat arasında bekliyorum
Kalbini uyandırmak Için bir yol arıyorum
Güneş yeniden üstüne doğunca rüyalar geri verecek seni bana

Son nefesimde ismin, duy sesimi
Aç gözlerini, rüyandan uyan