Schipbreukeling
Op 't onbewoonde eiland in de Stille Oceaan
Daar zitten we al zesentachtig dagen
Het schip waarop we zaten is met man en muis vergaan
't Schip is op de klippen stuk geslagen
We zwommen door de golven, we spoelden hier aan wal
En Joost mag weten of 't ooit in orde komen zal
refren':
Schipbreukeling, schipbreukeling,
Wat een mieze- mieze- miezerig bestaan
Schipbreukeling, schipbreukeling,
Midden op de oceaan
Daar is een stip aan de horizon!
Schip aan de horizon!
Zwaaien met je onderbroek, zwaaien met je hemd
O nee 't is al weg weg, o jee, 't is al weer weg
Pech, pech, pech
Op 't onbewoonde eiland in de Stille Oceaan
Daar zitten we al maandenlang te turen
En we eten rauwe vissies en we eten een banaan
En zo kan het nog wel veertig jaren duren
En we zuigen om de beurte op 't velletje van de worst
Een van ons is al waanzinnig, al waanzinnig van de dorst
refren'
Op het onbewoonde eiland is het haast met ons gedaan
We hebben alle hoop al opgegeven
En we kijken nou mekander met betraande ogies aan
Morgen zijn we geen van allen meer in leven
Uitgeput en uitgemergeld geven wij mekaar de hand
Wij gaan sterven kameraden, op het onbekende strand
Schipbreukeling, schipbreukeling,
Wat een mieze- mieze- miezerig bestaan
Schipbreukeling, schipbreukeling,
Midden op de oceaan
Daar is geronk aan de horizon!
Gezoem aan de horizon!
't Is een helikoptertje, hij heeft ons gezien
We worden opgehesen, eindelijk gered
Eindelijk gered
Un naufragio
En la isla deshabitada en el Océano Pacífico
Hemos estado allí durante ochenta y seis días
El barco en el que estábamos sentados se ha ido con el hombre y el ratón
El barco está destrozado en los acantilados
Nadamos a través de las olas, nos arrastramos a tierra aquí
Y Joost puede saber si alguna vez estará bien
Refrención'
Naufragio, naufragos
¡Qué miserable, miserable existencia!
Naufragio, naufragos
En medio del océano
¡Hay un punto en el horizonte!
¡Barco en el horizonte!
Agitando tus calzoncillos, agitando tu camisa
Oh, no, ya se ha ido, oh, mi, ya se ha ido
Mala suerte, mala suerte, mala suerte
En la isla deshabitada en el Océano Pacífico
Hemos estado sentados allí durante meses, mirando
Y comemos pescado crudo y comemos un plátano
Y por lo que puede tomar hasta cuarenta años
Y nos turnamos chupando la piel de la salchicha
Uno de nosotros ya está loco, ya loco de sed
refrenar
En la isla deshabitada casi termina con nosotros
Ya hemos perdido la esperanza
Y nos miramos el uno al otro con lágrimas
Mañana, ninguno de nosotros estará vivo
Agotados y demacrados nos damos la mano
Vamos a morir camaradas, en la playa desconocida
Naufragio, naufragos
¡Qué miserable, miserable existencia!
Naufragio, naufragos
En medio del océano
¡Está sonando en el horizonte!
¡Zumbido en el horizonte!
Es un helicóptero, nos ha visto
Nos están montando, finalmente rescatando
Finalmente guardado
Composição: Annie M.G. Schmidt / Harry Bannink