Inicia sesión para activar tu suscripción y eliminar los anuncios

Iniciar sesión

Traducción generada automáticamente

visualizaciones de letras 1.191

De Mica En Mica

Joan Manuel Serrat

Letra
Significado

De Mica En Mica

En aquell petit cafè on no volen entrar ni la llum del carrer, ni la gent assenyada, vaig trobar el teu mirar, melangiós i llunyà com la boira que neix al port, de matinada. Et vaig donar una mà i em vas seguit en la nit com un gosset perdut que prega una carícia. Vas omplir de colors la tristor del meu llit, de vermells de capvespre i de verds de Galícia. I el meu racó va a ser el teu racó també. Eres jove i bonica. Vaig començar jugant i et vaig anar estimant de mica en mica. Em vaig acostumar poc a poc al teu nom, a la teva escalfor i a las teves paraules, al soroll del teu pas pujant els esglaons i a la teva manera de parar la taula. A l'olor de les teves mans que cada nit voltavem el meu cos com una fina gasa. Però tot es va ensorrar quan et vaig sentir dir: «Me'n vaig a buscar el sol. És molt fosca la casa». «Ningú no m'està esperant. Gràcies per tot, Joan...» Eres jove i bonica. Se'n va anar de repent el que vaig anar perdent de mica en mica. Vaig sentir tant de fred aquelles nits d'estiu. Vaig maleir mil cops la petita taverna...
Quantes tardes he anat a dur el meu plor al riu. Quantes nits he passat en blanc, com la lluerna. Però em vaig acostumar també a viure tot sol sense estripar els papers, ni les fotografies. Si tinc fam menjo pa. Si tinc fred encenc foc i penso: «Si avui plou, demà farà bon dia». I torno a anar al cafè i penso que potser tu eres jove i bonica. Però, el temps ha anat passant i jo t'he anat oblidant de mica en mica.

Poco a poco

En aquel pequeño café donde no entran ni la luz de la calle, ni la gente sensata, encontré tu mirada, melancólica y distante como la niebla que nace en el puerto, al amanecer. Te di una mano y me seguiste en la noche como un cachorro perdido que ruega una caricia. Llenaste de colores la tristeza de mi cama, de rojos del atardecer y de verdes de Galicia. Y mi rincón será también tu rincón. Eres joven y bonita. Empecé jugando y fui amándote poco a poco. Me acostumbré poco a poco a tu nombre, a tu calor y a tus palabras, al ruido de tus pasos subiendo los escalones y a tu manera de poner la mesa. Al olor de tus manos que cada noche envolvían mi cuerpo como una fina gasa. Pero todo se derrumbó cuando te escuché decir: 'Me voy a buscar el sol. Es muy oscuro el hogar'. 'Nadie me está esperando. Gracias por todo, Joan...' Eres joven y bonita. Se fue de repente lo que fui perdiendo poco a poco. Sentí tanto frío aquellas noches de verano. Maldije mil veces la pequeña taberna... Cuantas tardes he ido a llevar mi llanto al río. Cuantas noches he pasado en blanco, como la luciérnaga. Pero también me acostumbré a vivir solo sin rasgar los papeles, ni las fotografías. Si tengo hambre como pan. Si tengo frío enciendo fuego y pienso: 'Si hoy llueve, mañana hará buen día'. Y vuelvo al café y pienso que tal vez tú eres joven y bonita. Pero el tiempo ha ido pasando y te he ido olvidando poco a poco.

Agregar a la playlist Tamaño Cifrado Imprimir Enviar

Comentários

Envie dúvidas, explicações e curiosidades sobre a letra

0 / 500

Faça parte  dessa comunidade 

Tire dúvidas sobre idiomas, interaja com outros fãs de Joan Manuel Serrat e vá além da letra da música.

Conheça o Letras Academy

Enviar para a central de dúvidas?

Dúvidas enviadas podem receber respostas de professores e alunos da plataforma.

Fixe este conteúdo com a aula:

0 / 500

Posts relacionados Ver más en el blog


Opções de seleção