Je Hebt Het Lied Al Honderd Maal Gezongen
Jij hebt het lied al honderd maal gezongen
Van zonneschijn en het leven is zo zoet
Jij zingt dat lied zolang je lucht hebt in je longen
Al giet 't pijpestelen op je strooien hoed
La vie, la vie, la vie est formidable,
Zingt Chevalier, Montand of Aznavour
Maar ook al is dat leven soms wel miserabel,
Je zingt maar door, je bent tenslotte troubadour
Jij schreef een lied terwijl de anderen sliepen
Van rozegeur en louter lentelicht
Toch heb je af en toe wel anders moeten piepen,
Maar dan ging net je trein naar Hamburg of Maastricht
Maar je hebt 't lied steeds weer opnieuw gezongen
Van: Mensen, zie die zon daarboven staan
En ook al klonk 't af en toe wat verwrongen
Als jij jouw eigen lieve zon zag ondergaan.
Maar ze komt terug, ook midden in misere
Ze komt terug, die veelbezongen zon
Het kan 'n glimlach zijn die straalt in de parterre,
Het kan 'n kind zijn met 'n blauwe luchtballon
O, 't is de kunst om juist wanneer het donkert
't Licht te zien, ook in een stil verdriet,
Die ene ster te zien die altijd nog wat flonkert
Dat is de kunst van ieder mens z'n levenslied
Ik vind de zon terug in al jouw liedjes,
O, 'k wou dat ik er een miljoen bezat
Ik ging de straat op en ik strooide melodietjes
Als witte vlinders op 't grijze zebrapad
Jij hebt het lied al honderd maal gezongen
Van zonneschijn en het leven is zo zoet
Je zingt dat lied zolang je lucht hebt in je longen
Al giet 't pijpestelen op je strooien hoed
Al giet 't pijpestelen op je strooien hoed
Al giet 't pijpestelen op je strooien hoed
Al giet 't pijpestelen op je strooien hoed
Al giet 't pijpestelen op je strooien hoed
Has cantado La canción cien veces
Cantaste la canción cien veces
Desde el sol y la vida es tan dulce
Cantas esa canción mientras tengas aire en tus pulmones
Todos vierta la tubería colocada en su sombrero de paja
La vie, la vie, la vie est formidable
Canta Chevalier, Montand o Aznavour
Pero a pesar de que esa vida a veces es miserable
Tú cantas, después de todo, eres trovador
Escribiste una canción mientras los otros dormían
De aroma rosado y pura luz floral
Aún así, de vez en cuando has tenido que pitido diferente
Pero entonces su tren fue a Hamburgo o Maastricht
Pero cantaste la canción una y otra vez
De: Gente, ver que el sol arriba
Y aunque sonaba un poco retorcido de vez en cuando
Si vieras tu propia puesta de sol
Pero ella vuelve, también en medio de la miseria
Ella vuelve, que tanto sol cantado
Podría ser una sonrisa que brilla en el parter
Podría ser un niño con un globo de aire azul
Es el arte de cuando se oscurece
Para ver la Luz, incluso en un dolor tranquilo
Ver la estrella que siempre se sienta un poco
Ese es el arte de la canción de vida de cada ser humano
Encuentro el sol en todas tus canciones
Ojalá tuviera un millón
Salí a la calle y esparcí melodías
Como mariposas blancas en el cruce gris
Cantaste la canción cien veces
Desde el sol y la vida es tan dulce
Cantas esa canción mientras tengas aire en tus pulmones
Todos vierta la tubería colocada en su sombrero de paja
Todos vierta la tubería colocada en su sombrero de paja
Todos vierta la tubería colocada en su sombrero de paja
Todos vierta la tubería colocada en su sombrero de paja
Todos vierta la tubería colocada en su sombrero de paja