Meu Rio Grande É Deste Jeito

A estrela D'alva apontada e faceira
Pego a chaleira e boto em cima do braseiro
Nasci na grota e com essa vida me acostumo
Corto meu fumo e vou fechando meu paieiro

Nas laranjeiras, escuto a coruja gritando
E eu vou cantando um verso xucro e galponeiro
No clariá o dia eu dou mio pro meu cavalo
Enquanto o galo abre a güela no puleiro

No meu Rio Grande quem chega se sente bem
Fartura tem e a miséria não se assanha
Já come um pouco de puchero amanhecido
Feijão mexido meio encharcado na banha

Sábado à tarde me trajo e bota chilena
Lavo as melena pra um bochicho de campanha
Domingo cedo, sentado conto proeza
E de tarde espanto a tristeza
Golpeando um trago de canha

O graxaim grita no alto da serra
E o touro berra lá no fundo da invernada
E o peão campeiro dá-lhe um piaio macanudo
Enquanto um cuiudo vai retoçando a manada

Encilha um potro de lombo duro e baldoso
Já arrasta o toso numa grama enserenada
E o peão caseiro sapeca o bago de touro
De alpargata de couro e bombachita remendada

Meu pago xucro de muita hospitalidade
De honestidade, da verdade e do respeito
De canha pura e também do pingo encilhado
Ando pichado, lenço batendo no peito

Festa campeira quase sempre estou no meio
E no rodeio estendo os pelego e me deito
Pra me mudá é so mesmo que o mundo acabe
Já expliquei pra quem não sabe
No Rio Grande é deste jeito

Mi Río Grande está por aquí

La estrella d'Alva puntiaguda y cara
Cogí la tetera y la puse encima del brasero
Nací en la gruta y me acostumbra a esta vida
Me corté el humo y cierro mis casilleros

En los naranjos, oigo gritar al búho
Y voy a cantar un verso xucro y un galponeiro
No se aclarará el día que le dé mi mio a mi caballo
Mientras que el gallo abre la güela en el alféizar

En mi Rio Grande que llega se siente bien
La abundancia tiene y la miseria no se enojará
Ya come un poco de puchero rancio
Frijoles revueltos medio empapados en manteca de cerdo

Sábado por la tarde me visto y bota chilena
Lavo la melena para un enjuague bucal de campaña
Domingo temprano, sentado cuento hazaña
Y por la tarde asombro la tristeza
Golpeando un trago de garabato

La grasa grita en la cima de la montaña
Y el toro grita profundamente en el invierno
Y el peón campeón le da un macanudo piaio
Mientras un astuto vuelve a la manada

Llena un potro de lomo duro y suave
Ya arrastrando el toso en una hierba empapada
Y las zapatillas de peón hechas en casa el bago del toro
De cuero alpargata y bombachita parcheado

Mi xucro pagado de mucha hospitalidad
De honestidad, verdad y respeto
De canino puro y también de los camarones cincelados
Estoy siendo pintado, pañuelo golpeando mi pecho

Partido campeón Casi siempre estoy en el medio
Y en el rodeo pongo mis pieles y me acuesto
Cambiarme es sólo si el mundo termina
Se lo he explicado a aquellos que no lo saben
En Rio Grande, es así

Composição: Baitaca