De Grote Wijzer Rond
Ik zat op haar te wachten
in café "de doopvont"
de kelner deed alsof
hij maar weinig Vlaams verstond
toen ik luid begon te hoesten
riep hij "Wacht nog is een second"
en hij bracht me een lauwe koffie
met een natte suikerklont
Waar zou ze nu toch blijven, dacht ik,
ze maakt het wel erg bont
misschien is ze verongelukt
of minstens zwaargewond
Maar twas allemaal zo erg niet
mijn vrees bleek ongegrond
want daar verscheen mijn dametje
goed en wel gezond
en wat zag ze der weer stralend uit
tesamen met haar hond
wat ben ik toch gezegend
en een echte bofkont
dat God zijn mooiste engel
naar de aarde zond
ze was het wachten waard
de grote wijzer rond
Ik weet niet of ze doorhad
dat ze me vreselijk opwond
het bloed vloog in mijn aders rond
als kogels aan het front
als ik mezelf niet tegenhield
denk ik dat ik haar verslond
maar ik zou het me nooit vergeven
als ik een haartje van haar schond
en net toen ik wou fluisteren
hoe mooi ik haar wel vond
vroeg de kelner wat ze drinken wou
vanop de achtergrond
maar de oorlog was begonnen
het vuur zat aan de lont
kzag de zon hoe ze gloeiend
wegzonk in de grond
en de maan opende blozend
een nieuwe avondstond
mijn hart hing in mijn schoenen
en mijn ziel aan het plafond
en toen ze me liet proeven
van haar lippen op mijn mond
vloog ik gelijk een albatros
over de horizont.
El gran sabio alrededor
La estaba esperando
en la cafetería «la fuente bautismal
el camarero fingió
entendía muy poco flamenco
cuando empecé a toser en voz alta
gritó «Espera todavía es un segundo
y me trajo un café tibio
con un terrón de azúcar húmedo
¿Dónde estaría ella ahora, pensé
Ella lo hace muy peludo
Tal vez se estrelló
o por lo menos gravemente herido
Pero todo estaba tan mal
mi miedo resultó ser infundado
porque ahí es donde apareció mi pequeña dama
buena y saludable
Y lo radiante que se veía
junto con su perro
¿Cuán bendecido soy?
y una verdadera suerte
que Dios es su ángel más hermoso
enviado a la tierra
Valió la pena esperar
la gran mano alrededor
No sé si lo sabía
que me despertó terriblemente
La sangre voló en mis venas
como balas en el frente
si no me detuviera
Creo que la devoré
pero nunca me perdonaría a mí mismo
si violaba un pelo de ella
Y justo cuando quería susurrar
lo hermosa que me gustaba ella
le preguntó al camarero lo que quería beber
desde el fondo
pero la guerra había comenzado
el fuego se sentó en el fusible
vio el sol cómo brillaban
hundido en el suelo
y la luna se abrió rubicundo
una nueva noche
Mi corazón estaba colgado en mis zapatos
y mi alma en el techo
y cuando ella me dejó probar
de sus labios en mi boca
Volé como un albatros
a través del horizonte