Dollie Daffer

Ik ben op weg naar mijn vlam in Parijs
Het drukke verkeer brengt mij niet van de wijs
Ik rij op de A2 in mijn gammele Daffie
Een hand op mijn pokie, in de ander een saffie

Ik stuur met mijn knieen, een voet op de rem
Achter mij een file, ik rij iedereen klem
Een chauffeur van een truck wees naar mij op zijn hoofd
Toen ik hem met mijn koekblik de berm inschoof

Gehuld in een roetwolk kom ik aangesjeesd
Zien ze me komen dan roepen ze bevreesd:
"D'r af, d'r af, d'r af, ga gauw die snelweg af
Want daar komt Dollie voorbij in d'r Daf!"
Al is mijn wagen een ouwe bak roest
Hij bracht mij nog altijd waar ik wezen moest

De weg naar Parijs is zo eindeloos lang
In mijn vehikel met zo'n slakkengang
Dus neem ik drie lifters mee bij Oudenrijn
Geen plaats voor bagage: stuur 't maar na met de trein!

Mijn raampie wijd open, de tocht langs mijn nek
Ik draai al fluitend een zware shag
Ik toeter en foeter naar elke chauffeur
En naar een dame met een slip uit de deur
Met knipperende lichten kom ik aangesjeesd

Zien ze me komen dan roepen ze bevreesd:
"D'r af, d'r af, d'r af, ga gauw die snelweg af
Want daar komt Dollie voorbij in d'r Daf!"
Al is mijn wagen een ouwe bak roest
Hij bracht mij nog altijd waar ik wezen moest

We staan met zijn vieren nu, vlak bij Lyon
Bij een hopie schroot in de brandende zon
Ik sloeg met mijn Daf zes keer over de kop
Er kwam een vlam in de pijp en hij hield er mee op

D'r af, d'r af, d'r af, ze is de snelweg af
Nooit meer komt Dollie voorbij in die Daf!
Voor elke chauffeur is dat reuze goed
Want die komt weer veilig waar 'ie wezen moet...