De sneeuwkoningin

De wind streelt mijn haren
Van nevelsatijn
En stuift langs mijn mantel
Van sneeuwhermelijn
En boven alle bergen
Zal ik heersen over dwerg en dal
Met adem van sneeuw
En met ijzel van eeuwen

refren':
Ben ik de kou
Ben ik het ijs
Ben ik de dood
Ah ik ben de liefde

Ik zwaai met mijn mouwen
Van weerwolven bont
Een ijsbloemen sluier
Daalt neer uit mijn mond
Het vuur glanst in de dwergenhut
het dooft als ik de bergen schudt
In regens verdwenen
Van ijs, gruis en stenen

refren'

Mijn minnaar, de zon
Keerde terug van zijn reis
Hij kust met zijn stralen
Mijn lichaam van ijs
En 's avonds bloost mijn bergen rood
Mijn tranen zijn der dwergen dood
Hij zal mij verwarmen
Ik smelt in zijn armen

refren'